سینما پارادیزو...فیلم هایی که میبینیم...قسمت اول

هرکسی میتونه طیفی از علایق وسلایق رو داشته باشه وقسمتی از زمان وزندگی خودش رو وقف علایق خودش بکنه

انسان ماشینی دراین روزهای سربی وخاکستری بیشتر وبیشتر درمنجلاب زندگی با ارتفاع پست غرق میشه وروز بروز از تعداد کسانی که سعی دارن بیشتر از همیشه خودشون رو بفهمن ودرک کنند کاسته میشه

البته دیدن فیلم یا خوندن کتاب یا هر مزیتی که بتونیم فکرش رو بکنیم چه درحوزه علم چه دروادی اخلاق وچه در دنیای هنر نمیتونه تضمین کننده وتعریف کننده مطلقی برای این موضوع باشه ولی این تلنگریست که بیشتراز بقیه میتونم به خودم بزنم!

متاسفانه این روزها بوی مشام آزار انسانهای کوتوله سبب اشفتگی فکری شده وپناه بردن به دنیای فیلم وکتاب وخلوتکده ای به نام وبلاگ شخصی یکی از اخرین راهکارهای جستجوی خویشتن شده!

برای دوستانی که شاید دراین سه سال عادت به دیدن چنین پست هایی نداشته اند وروال کار وبلاگ را در پست های حوزه مهندسی دنبال کرده اند اندکی تعجب هدیه خوبی نیست ولی تمام سعیم براین است تا نتیجه کار ومحتوای پست ها در ضمن این موضوع اثر بخش ومفید باشد.

سینما پارادیزو بخشی از محتوای وبلاگ با هدف معرفی ونقد فیلم ها وانیمیشن هایی است که از دید خودم ارزش معرفی را داشته اند.

نه به ژانر خاصی وابسته ام ونه به سینمای خاصی

نقدها ومعرفی ها هم کاملا شخصی است وهیچگونه رنگ وبوی حرفه ای گری ندارد کما اینکه از روز اول نوشتنم در دنیای مجازی برای اموختن نوشته ام وانچه انتقال داده ام ماحصلی بوده از انچه فراگرفته ام ودراین حال دانسته هایم درقبال انچه نمیدانم قیاس قطره ودریاست...

مایه مسرت وخوشحالی بنده خواهد بود اگر دوستان نقد یا مطلبی در زمینه فیلم یا کتاب داشته باشند وبخواهند که به اسم خودشان در وبلاگ ودر این زمینه موضوعی منتشر شود.

مطالب این نوشتارها که به صورت سلسله وار ادامه خواهد داشت از نوشته های شخصی خودم هست وبازنشر انها با ذکر منبع کاملا ازاد وسعیمان براین است تا نقدهای خوب دیگران را هم معرفی کنیم تا ارزشهای یک اثر به بهترین شکل نمایان گردد.

شاد وسربلند باشید

-----------------------------------------

پی نوشت:

سینما پارادیزو (به ایتالیایی: Nuovo Cinema Paradiso) فیلمی است ایتالیایی به کارگردانی جوزپه تورناتوره و با بازی فیلیپ نوآره ساخته شده به سال ۱۹۸۸. این فیلم در ۶۲امین مراسم اهدای جایزه اسکار موفق به کسب اسکار بهترین فیلم غیر انگلیسی‌زبان شد.

موضوع این فیلم سانسور و همچنین عشق می‌باشد . آهنگ این فیلم را انیو موریکونه آهنگ‌ساز برجستهٔ ایتالیایی ساخته است .

این فیلم با تغییراتی از سیمای جمهوری اسلامی نیز پخش شده است.

فیلم با اطلاع یافتن قهرمان میان‌سال داستان از مرگ آپاراتچی سینمای روستای محل تولد خود در سیسیل آغاز می‌شود. با شنیدن این خبر، وی کودکی و جوانی خود در روستا و خاطراتی که با سینمای آن "سینما پارادیزو" داشت مرور می‌کند و در نهایت تصمیم به سفر به روستا بعد از سی‌سال می‌گیرد.