حکمت شادان بخش هجدهم

پختگی مرد، یافتن دوباره همان کوشش‌ای است که در کودکی و به‌هنگام بازی داشته‌ایم.
فردریش نیچه / فراسوی نیک و بد


ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﻣﺜﻞ ﺭﻧﺞِ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﻧﺪﻭﻩِ ﺑﺰﺭﮒ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﯼ ﺑﺰﺭﮒ ﻣﻌﻨﺎ ﻧﺪﺍﺭﻩ! ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻣﯿﺸﻪ ﺣﺘا ﻋﺸﻖ ﺑﺰﺭﮒ آﻧﭽﻪ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ، ﻏﻢ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﻭ ﺣﯿﺮﺕ ﺁﻭﺭﻩ، ﻫﻤﯿﻨﻪ....

ﻣﺮﮒ ﺧﻮﺵ / ﺁﻟﺒﺮ ﮐﺎﻣﻮ




آدمی را می توان شناخت :
از کتابهایی که می خواند
و دوستانی که دارد
و ستایش هایی که می کند
و لباسهایش و سلیقه هایش
و از آنچه خوش نمی دارد
و از داستانهایی که نقل می کند
و از طرز راه رفتنش
و حرکات چشمهایش
و ظاهر خانه اش و اتاقش؛
زیرا هیچ چیز بر روی زمین مستقل و مجرد نیست،
بلکه همۀ چیزها تا بی نهایت با هم پیوند و تاثیر و تاثّر دارند.

“A Man is Known…”
A man is known by the books he reads
by the company he keeps
by the praise he gives
by his dress, by his tastes
by his distastes
by the stories he tells
by his gait
by the motion of his eye
by the look of his house, of his chamber
for nothing on earth is solitary
but everything hath affinities infinite…
R.W.Emerson

نوشته رالف والدو امرسن
ترجمه حسین الهی قمشه ای
برگرفته از کتاب "در قلمرو زرین"


واقعیت اینست که زندگی من در اصل تنها از برکت بی نظمی می گذرد، و این بی نظمی تنها وسیله ای است که با آن می توانم آخرین تکۀ آزادی شخصی ام را بدزدم.


گفتگو با کافکا / گوستاو یانوش


تا چه حد حتی هوش و خرد ما، پی آمدی از شرایط وجود ماست: ما آن را نمی داشتیم اگر نیازمند داشتن آن نبودیم، و آنرا آنگونه که هست نمی داشتیم، اگر نیازمند داشتن آن آنگونه که هست نبودیم، اگر دیگرگونه توانستیم زیست.

نیچه / اراده قدرت / مجید شریف / 498


چیزی که همواره آگاهی اخلاقی ساده را غافلگیر می کند این است که چگونه همان افرادی که نسبت به دشمنان شان مرتکب اقدامات خشونت بار می شوند می توانند نسبت به اعضای گروه خودشان انسانیت صمیمانه و دلسوزی مهربانانه نشان دهند. آیا شگفت نیست که همان سربازی که غیرنظامیان بی گناه را قصابی می کرد آماده بود جان خودش را فدای واحد نظامی خویش کند؟ یا فرماندهی که دستور تیراندازی به گروگان ها را میداد میتوانست همان روز عصر نامه ای سرشار از عشق صمیمانه به خانواده اش بنویسد؟ این محدود بودن ملاحظات اخلاقیمان به حلقه ی بسته ای از افراد، ظاهراً با این بینش خودجوش ما تعارض دارد که همگی مان انسان هایی با امیدها، هراس ها و دردهایی اساسی هستیم و بنابراین همگی ادعای موجه یکسانی برای حفظ احترام و کرامت مان داریم. در نتیجه، آنان که دامنه ی ملاحظات اخلاقی شان را محدود می سازند به معنایی عمیق دچار تناقض یا حتی «ریاکاری» هستند.

اسلاوی ژیژک / خشونت / 57