روشهای حفظ نگهداری و مراقبت از تجهیزات پزشکی
روشهای حفظ نگهداری و مراقبت از تجهیزات پزشکیتجهیزات پزشکی مانند همه علوم و فنون در قرن بیستم تغییرات و پیشرفت های بسیاری را تجربه کرده است و همچنان روز به روز بر شتاب این تغییرات افزوده می شود . از اولین عینک ها و گوشی های معاینه وابزارهای جراحی که ساخته شده تا به امروز شمار تجهیزات مورد استفاده در تشخیص و درمان بیماری ها، بی شمار و پیچیدگی های آنها حیرت آور گردیده است .
با توجه به کاربرد این تجهیزات که مستقیم و غیر مستقیم با سلامت انسان ها مربوط هستند ، درستی و صحت عملکرد آنها نیز روز به روز از حساسیت بالایی برخوردار شده است . بنابراین تدوین استانداردها و ایجاد روشهایی که ناظر بر چگونگی و شرایط عملکرد این تجهیزات باشد ، از همان آغاز مورد توجه قرار گرفت و تأکید بر رعایت و پایش این استانداردها نیز اهمیت بسیاری یافت . به نحوی که امروزه بحثی تحت عنوان صحت سنجی و کالیبراسیون ، اساساً اجتناب ناپذیر گشته است .
از سویی با توجه به مسیر ورود تکنولوژی غربی به ایران ، در این مورد نیز با همان مشکلات و دشواریهایی مشابه با عرصه های دیگر روبرو هستیم . یعنی از تکنولوژی استفاده می کنیم ، بدون اینکه فرهنگ استفاده از آن را کسب کرده باشیم . این فرهنگ شامل فرآیند پیچیده ای است که از واردات گرفته تا نصب و راه اندازی ، تا بهره برداری و خدمات پس از فروش را در بر می گیرد .
در یک نگاه کلی تجهیزات پزشکی را می توان به سه گروه اندازه گیری و سنجش پارامترها ، تشخیصی و تصویربرداری و درمانی دسته بندی کرد . این تقسیم بندی همه تجهیزات پزشکی ، آزمایشگاهی و غیره را در بر میگیرد . فشارسنج که ساده ترین نوع تجهیز پزشکی است را می توان از گروه اول و دستگاه MRI را از گروه دوم و دستگاه بسیار پیشرفته شتابدهنده را از گروه سوم مثال زد . همه اینها بیانگر عملکردی هستند که الزاماً و ضرورتاً ، این عملکرد می باید به طور پیوسته تحت پایش و صحت سنجی قرار بگیرد .
گروه اول طیف وسیعی از دستگاهها را در بر میگیرد که به ظاهر چندان هم ساختاری پیچیده ندارند. ولی به دلیل نوع کاربردشان اتفاقاً از حساسیت بالایی برخوردارند . دستگاههای فشارسنج ، ترمومتر، ترازو ، اکسیمتر و ... در این گروه قرار دارند . معمولاً در مراکز فوریت ها اندازه گیری فشارخون و دمای بدن بیمار جزء اولین اقدامات کلینیکی است . بنابراین کافی است که در همین گامهای اول، مقادیر اندازه گیری صحیح و مطمئن نباشند ! طبیعی است که کل فرآیندهای بعدی را تحت تأثیر قرار می دهند .
پس از آنکه شرح حال بیمار دریافت و پارامترهای لازم به وسیله تجهیزات گروه اول سنجیده شد، برای تشخیص نوع بیماری معمولاً از تجهیزات گروه دوم استفاده می گردد . دستگاههایی مانند نوار قلب ، سونوگرافی ، رادیولوژی ، نوار مغز و ... در این گروه قرار دارند .
در اینجا نیز به حساسیت کار این تجهیزات می توان پی برد . از آخرین مرحله پس از آنکه اندازه گیری پارامترهای مورد نیاز طبیب انجام شد و به کمک تجهیزات تشخیصی ، نوع بیماری نیز معین گردید ، نوبت درمان و معالجه بیمار فرا می رسد . در این مرحله برخی درمانها صرفاً دارویی است، برخی نیازمند به خدمت گرفتن تجهیزات ویژه ، این تجهیزات در گروه بندی سوم قرار می گیرند. کلیه تجهیزات بخش رادیوتراپی ، فیزوتراپی ، ICU ، اتاق عمل و ... در این دسته هستند .
با توجه به کاربرد این تجهیزات که مستقیم و غیر مستقیم با سلامت انسان ها مربوط هستند ، درستی و صحت عملکرد آنها نیز روز به روز از حساسیت بالایی برخوردار شده است . بنابراین تدوین استانداردها و ایجاد روشهایی که ناظر بر چگونگی و شرایط عملکرد این تجهیزات باشد ، از همان آغاز مورد توجه قرار گرفت و تأکید بر رعایت و پایش این استانداردها نیز اهمیت بسیاری یافت . به نحوی که امروزه بحثی تحت عنوان صحت سنجی و کالیبراسیون ، اساساً اجتناب ناپذیر گشته است .
از سویی با توجه به مسیر ورود تکنولوژی غربی به ایران ، در این مورد نیز با همان مشکلات و دشواریهایی مشابه با عرصه های دیگر روبرو هستیم . یعنی از تکنولوژی استفاده می کنیم ، بدون اینکه فرهنگ استفاده از آن را کسب کرده باشیم . این فرهنگ شامل فرآیند پیچیده ای است که از واردات گرفته تا نصب و راه اندازی ، تا بهره برداری و خدمات پس از فروش را در بر می گیرد .
در یک نگاه کلی تجهیزات پزشکی را می توان به سه گروه اندازه گیری و سنجش پارامترها ، تشخیصی و تصویربرداری و درمانی دسته بندی کرد . این تقسیم بندی همه تجهیزات پزشکی ، آزمایشگاهی و غیره را در بر میگیرد . فشارسنج که ساده ترین نوع تجهیز پزشکی است را می توان از گروه اول و دستگاه MRI را از گروه دوم و دستگاه بسیار پیشرفته شتابدهنده را از گروه سوم مثال زد . همه اینها بیانگر عملکردی هستند که الزاماً و ضرورتاً ، این عملکرد می باید به طور پیوسته تحت پایش و صحت سنجی قرار بگیرد .
گروه اول طیف وسیعی از دستگاهها را در بر میگیرد که به ظاهر چندان هم ساختاری پیچیده ندارند. ولی به دلیل نوع کاربردشان اتفاقاً از حساسیت بالایی برخوردارند . دستگاههای فشارسنج ، ترمومتر، ترازو ، اکسیمتر و ... در این گروه قرار دارند . معمولاً در مراکز فوریت ها اندازه گیری فشارخون و دمای بدن بیمار جزء اولین اقدامات کلینیکی است . بنابراین کافی است که در همین گامهای اول، مقادیر اندازه گیری صحیح و مطمئن نباشند ! طبیعی است که کل فرآیندهای بعدی را تحت تأثیر قرار می دهند .
پس از آنکه شرح حال بیمار دریافت و پارامترهای لازم به وسیله تجهیزات گروه اول سنجیده شد، برای تشخیص نوع بیماری معمولاً از تجهیزات گروه دوم استفاده می گردد . دستگاههایی مانند نوار قلب ، سونوگرافی ، رادیولوژی ، نوار مغز و ... در این گروه قرار دارند .
در اینجا نیز به حساسیت کار این تجهیزات می توان پی برد . از آخرین مرحله پس از آنکه اندازه گیری پارامترهای مورد نیاز طبیب انجام شد و به کمک تجهیزات تشخیصی ، نوع بیماری نیز معین گردید ، نوبت درمان و معالجه بیمار فرا می رسد . در این مرحله برخی درمانها صرفاً دارویی است، برخی نیازمند به خدمت گرفتن تجهیزات ویژه ، این تجهیزات در گروه بندی سوم قرار می گیرند. کلیه تجهیزات بخش رادیوتراپی ، فیزوتراپی ، ICU ، اتاق عمل و ... در این دسته هستند .
متن کامل مقاله روشهای حفظ نگهداری و مراقبت از تجهیزات پزشکی را از لینک زیر دریافت نمایید:
+ نوشته شده در شنبه یازدهم خرداد ۱۳۹۲ ساعت 20:14 توسط spow
|
وبلاگ همه چیز درباره نیروگاه وبلاگی تخصصی درباره نیروگاه است که به صورت تخصصی به مطالب مرتبط با نیروگاه اعم از مکانیک, ابزاردقیق والکتریک میپردازد