وبلاگ یک مهندس...

الف) P=T تمامي قليائيت مربوط به oH است.

ب)P=T/2 تمامي قليائيت مربوط به کربنات است.

ج) p=0 تمامي قليائيت مربوط به بی کربنات است.

د) T/2>P قليائيت مربوط به کربنات و بی کربنات است.

ذ)T/2

ذ)T/2

<="">

جدول روابط حاكم بر انواع قليائيت
اثرات منفي قليائيت در مقادير زياد طعم تلخي به آب مي دهد. در عين حال نگراني اساسي در مورد آب قليائي واكنشهايي است كه مي تواند بين قليائيت و بعضي كاتونها در آب رخ دهد. رسوب حاصل مي تواند باعث مسدود شدن لوله ها و ديگر ملزومات شبكه آبرساني شود. لازم به ذكر است كه هر چه قليائيت ساده بيشتر شود PH آب بيشتر مي شود و اين نكته قابل انتظار است چرا كه قليائيت ساده معرف غلظت يونهاي هيدروكسيد و كربنات است كه در PH هاي خيلي قليليي داراي غلظت قابل توجه هستند.
 2- روش اندازه گيري سختي:
سختي را مي توان بوسيله روش هاي اسپكتروفتومتري يا تيتراسيون شيميايي براي تعيين مقادير يونهاي كلسيم و منيزيم در يك نمونه اندازه گيري كرد . همچنين مي توان مستقيماً با تيتراسيون كردن بوسيله ethylene diamine teraacetic acid (EDTA) و استفاده از eriochrome back-T(EBT) به عنوان معرف اندازه گيري كرد. EBT با كاتيونهاي فلزي دو ظرفيتي واكنش داده و كمپلكسي را كه به رنگ قرمز است ، تشكيل مي دهد . EDTAجايگزين EBT در اين كمپلكس مي شود و وقتي كه اين جايگزيني كامل شد ، محلول از قرمز به آبي تغيير رنگ مي دهد. اگر EDTA، M01/0 استفاده شود ، يك ميلي ليتر از تيتر كننده ، يك ميلي گرم سختي بر حسب  را اندازه گيري مي كند
 3- جامدات معلق:
اندازه گیری
برای اندازره گیری مقدار جامدات آزمایشهای متعددی وجود دارد. اغلب این آزمایشها وزن سنجسی بوده و شامل اندازه گیری جرم رسوب می شود . آزمایش کل جامدات مقدار همه جامداتی را که در آب به صورت معلق یا حل شده ، آلی و یا معدنی هستند معلوم می دارد ؛ این پارامتر به کمک تبخیر یک نمونه تا مرحله خشک و اندازه گیری جرم باقیمانده تعیین می شود .
مقدار کل جرم باقی مانده بر حسب میلی گرم در لیتر  بر مبنای جرم خشک جامدات بیان  می شود . یک دمای خشک کننده که اندکی بالاتر از نقطه جوش باشد  برای خارج ساختن مایع و نیز آب جذب شده در رسطح ذرات جامد کافی است . در حالی که برای تبخیر آب محبوس در وسط ذرات دمایی در حدود  مورد نیاز است.
بیشتر ذرات معلق جامد را می توان به کمک فیلتراسیون از آب جدا کرد؛ بنابراین جزء معلق جامدات موجود در یک نمونه آب را می توان با فیلتر کردن آب ، خشک کردن جرم باقی مانده و فیلتر تا یک وزن ثابت در دمای  و تعیین نمودن جرم باقی مانده بر روی فیلتر تخمین زد . نتایج این آزمایش جامدات معلق بر حسب جرم خشک در حجم (میلی گرم در لیتر) بیان می شود. مقدار جامدات حل شده که از فیلتر عبور می نماید نیز بر  حسب میلی گرم در لیتر بیان می شود؛ این مقدار برابر است با تفاوت میان کل جامدات موجود در آب و جامدات معلق در یک نمونه آب.
باید توجه داشت که فیلتراسیون یک نمونه آب دقیقاً به تقسیم جامدات به دو گروه معلق و محلول مطابق تعاریف ارائه شده نمی پردازد . برخی از ذرات کلوئیدی ممکن است از فیلتر عبور کرده و همراه جزء محلول در آب محاسبه شود . در حالی که برخی دیگر از ذرات جامد محلول جذب فیلتر می شوند . میزانی که این حالت اتفاق می افتد بستگی به اندازه و ماهیت ذرات جامد و نیز به اندازه روزنه ها و خواص سطحی فیلتر دارد . از اینرو عبارتهای جرم باقی مانده قابل فیلتر و جرم باقی مانده غیر قابل فیلتنر در اغلب موارد مورد استفاده قرار می گیرد . جرم باقی مانده قابل فیلتر همراه با آب عبور نموده و خواص نزدیکتری به جامدات محلول از خود نشان می دهد در حالی که جرم باقی مانده غیر قابل فیلتر بر روی سطح فیلتر باقی مانده و خواص نزدیکتری به ذرات جامد معلق از خود نشان می دهد . جرمهای باقی مانده قابل فیلتر و جرمهای باقی مانده غیر قابل فیلتر عبارتهای هستند که اغلب اوقات در آنالیز آزمایشگاهی مورد استفاده قرار می گیرند در حالی که عبارتهای جامدات محلول و جامدات معلق بیشتر در مسائل مربوط به کنترل کیفیت آب مطرح می شوند . برای اغلب کاربردهای عملی تفاوت میان این دو ضروری به نظر نمی رسد.
بعد از خشک کردن و اندازه گیری نمونه ها مقدار ماده آلی جامدات معلق و جامدات کل را می توان از طریق محترق ساختن جرمهای باقی مانده در دمای   600   به مدت یک ساعت به دست آورد . جزء آلی جرمهای باقی مانده به دی اکسید کربن و بخار اب و سایر گازها تبدیل خواهد شد و به محیط بیرون هدایت خواهد گردید . باقیمانده مواد ، مواد معدنی یل ثابت هستند . وقتنی که مواد آلی جامدات معلق اندازه گیری می شوند الزاماً باید از یک فیلتر که از فایبرگلاس یا برخی مواد مقاوم دیگر که در برابر درجه حرارتهای بالا تجزیه نمی شوند استفاده نمود . مثال زیر بیانگر محاسبات لازم و آنالیز جامدات معلق است.
 کاربرد
جامدات معلق موادی هستند که ممکن است از لحاظ ماهیت ، آلی و یا بیولوژیکی باشند که در صورت اخیر پارامتر مهمی در فاضلاب به شمار می رود. پارامتر جامدات معلق برای اندازه گیری کیفیت جریان ورودی فاضلاب جهت کنترل تعدادی از فرایند های تصفیه و برای اندازه گیری کیفیت جریان خروجی به کار می رود. Epa استانداردی را برای حداکثر جامدات معلق که برابر با 30 میلی گرم بر لیتر است برای بیشتر جریانهای خروجی تصفیه شده فاضلاب تعیین نموده است.
 4-  كلريد:
اندازه گيري:
براي اندازه گيري كلرور از روش آرژانتومتري كه توسط موهر پيشنهاد شد استفاده مي شود. اين روش براي آبهاي نسبتاً شفاف بكار مي رود.
براي انجام اين آزمايش اگر نمونه به شدت رنگي است، cc3 محلول هيدروكسيد آلومينيوم را اضافه كرده و به هم بزنيد. پس از مدتي ساكن گذاشتن آن را صاف كنيد، اگر نمونه يون سولفيد وجود دارد با افزودن محلول پروكسيد هيدروژن به مقدار ml1مزاحمت را حذف كنيد.
سپس PH نمونه را به كمك محلول هيدروكسيد سديم و اسيد كلريدريك 1 نرمال بين 10-7 تنظيم كنيد. 1 ميلي ليتر انديكاتور كرومات پتاسيم اضافه كنيد و با محلول 0141/0 نرمال نيترات نقره تيتر كنيد. نقطه پاياني با به وجود آمدن رسوب قرمز آجري ديده مي شود.
عين همين عمليات را با آب مقطر انجام دهيد. مصرف نيترات نقره براي آب مقطر بين 2/0 تا 3/0 ميلي ليتر است.
فرمول محاسبه كلريد:
حجم نمونه / Mg/lit Cl= N_AgNo3 (V₁-V₂)*35450
5- اندازه گيري آهن، نيترات، نيتريت، فسفات، سولفات، فلورايد، آمونياك و منگنز توسط دستگاه اسپكتوفتومتري: