حوادث نیروگاهی وراهکارها
حوادث غير عادي:
قطع برق واحد
در صورتي كه اين حادثه در هنگام بهره برداري از توربين رخ دهد، واحد از شبكه جدا شده و روغن كاري واحد به عهده پمپ روغن اضطراري (پمپ d.c) قرار مي گيرد و با اجرا شدن برنامه توقف، دور واحد كاهش يافته تا به دور صفر برسد .
در برخي شرايط بنابر ضرورت و نياز واحد، اپراتور اتاق فرمان امكان خاموش كردن پمپ روغن اضطراري را پيدا نمي كند بطور مثال در شرايطي كه لازم است ياتاقان ها حتي الامكان با استفاده از روغن روان كاري خنك شوند. چنانچه در حين كاهش دور توربين، پمپ روغن اضطراري پس از مدت كوتاهي از كار بيفتد، ياتاقان هاي توربين به دليل انتقال حرارت از بدنه اگزوز بيش از حد گرم شده و به عبارتي Over Heat مي شوند. بدين لحاظ جهت جلوگيري از وارد آمدن خسارت هاي زياد به واحد بايد حداكثر تلاش صورت گيرد تا برق سه فاز واحد به سرعت وصل شده و پمپ هاي اصلي روغن كاري مجدداً وارد مدار گردند تا:
• قبل از توقف وتور، ترنينگ گير وارد عمل شود. چنانچه پمپ اضطراري همچنان در مدار است و چرخش روتور به منظور خنك كاري ضروري است و امكان قطع ترنينگ گير وجود ندارد.
بايد دقت كافي به عمل آيد تا باتري ها (منبع تغذيه DC) كاملاً دشارژ نشوند.
• برقراري برق AC، بايد وضعيت عملكرد پمپ هاي روغن روان كاري و بالا برنده شفت
(Lifting Oil Pump & Lubriceting Oil Pump) و نيز ترنيتگ گير مورد چك و بررسي قرار گيرد.
عمل نكردن به موقع ترنينگ گير:
اين مبحث به موردي اشاره مي كند كه ترنينگ گير پس از توقف واحد در زمان لازم و طبق برنامه (<120 rpm, توربين ) وارد عمل نشود ولي به خاطر نقصي كه دارد به هر حال قبل از توقف روتور عمل مي كند.
اگر خرابي، قبل از توقف روتور توربين برطرف گردد، ترنينگ گير بايد بلافاصله وارد عمل شود. در اين حال بايد ملزومات عملكرد ترنينگ گير در نظر گرفته شده و اشكالات موجود رفع شود و پس از آن به دور روتور مطابق با دور عملكرد عادي ترنينگ گير رسانيده شود. اگر به هر دليل علتي نقص موجود، در خود ترنيتگ گير باشد روتور را بايد با استفاده از SFC به سرعت شستشوي كمپرسور (Wahing Speed) رسانيد.
قبل از اقدام به اين كار بهره بردار بايد، از وجود شرايط زير اطمينان حاصل نمايد.
• روتور هنوز در حال حركت باشد.
• بررسي شود كه هيچ نوع خرابي (مكانيكي) موجود نباشد ، در غير اين صورت گردش روتور با سرعت Washing ، مي تواند باغث وخيم تر شدن خرابي و بروز خسارت هاي بيشتر گردد.
• سيستم روغن بالا برنده شفت وروغن روان كاري درحال كار باشند.
علاوه بر اين، عمليات زير بايد انجام گيرد.
• روشن كردن سيستم خنك كن ژنراتور
• باز كردن دمپر ورودي كمپرسور
• خارج كردن ترنينگ گير
توربين مي تواند بعد از حداقل يك ساعت عملكرد عادي ترنينگ گير يا چرخيدن با سرعت شستشو راه اندازي شود.
توجه : در صورت بروز اشكالات مهمي همچون
تماس روتور با استاتور
(بالا رفتن ارتعاشات، صداهاي غير عادي درهنگام چرخش توربين، كم شدن زمان كاهش دور روتور) يا
صدمه خوردن ياتاقان
(افزايش دماي ياتاقان، ارتعاشات بالا)
در اين شرايط نبايد هيچ اقدامي صورت گيرد و بايد اجازه داد تا دور محور به صفر برسد و سپس بررسي هاي لازم جهت تشخيص عيب و رفع نقص صورت پذيرد.
خرابي در ترنينگ گير
اگر ترنينگ گير در هنگام چرخش جهت خنك كردن توربين دچار اشكال شد (به دنبال shut down توربين) اندازه گيري زمان كاهش دور توربين (تا رسيدن به دور صفر) و نيز زمان وقفه ترنينگ گير حائز اهميت بوده و پيرو آن بايد تمهيدات لازم در اين خصوص لحاظ گردد.
بايد توجه نمود كه كم شدن زمان كاهش دور توربين به معني كافي نبودن زمان خنك كاري توربين و روتور آن مي باشد. لذا خنك شدن ناكافي بدنه توربين و روتور مي تواند عامل افزايش كج شدگي شفت و اعوجاج آن گردد.
توجه :
در اين شرايط تحت هيچ شرايطي، استارت مجدد واحد با SFC مجاز نمي باشد.
در نظر نگرفتن اين مسئله مي تواند باعث وارد آمدن خسارت هاي جدي به گلندهاي محور و پره ها گردد.
اپراتور اتاق فرمان بايد اقدامات زير را انجام دهد:
• اقدامات ذكر شده در مباحث ً قطع برق واحد ً و ً عمل نكردن به موقع ترنينگ گير ً.
• به محض برقراري برق واحد،SGC مربوطه پمپ هاي روغن روان كاري و روغن بالا برنده شفت بايد راه اندازي گردد.
• سعي شود روتور توسط بارينگ گير دستي چرخانيده شود. در صورتي كه اين كار امكان پذير نباشد بايد اجازه داد تا روتور براي 24 ساعت سرد شود (طبق قاعده، چرخانيدن محور پس از اين مدت امكان پذير خواهد بود)
• اگر امكان چرخاندن دستي شفت توسط بارينگ گير وجود داشته باشد، فوراً بايد ترنينگ گير اتوماتيك روشن شود.
• در اين شرايط ترنيگ گير بايد حداقل به مدت يك ساعت بدون وقفه در حال كار باشد تا اعوحاج (يا خميدگي هاي احتمالي كه قبلاً ايجاد شده) برطرف گرديده و از افزايش ارتعاشات در زمان راه اندازي توربين جلوگيري شود.
• بعد از اين روند، توربين گاز مي تواند مطابق معمول راه اندازي شود.
اختلاف در TET اندازه گيري شده
مقادير اندازه گيري شده TET كه در هنگام كار واحد نمايش مي يابد، اختلاف مشخصي را كه ناشي از جريان هواي خنك كن در توربين يا انحراف در محدوده هاي مجاز است نشان مي دهد. در بررسي اختلافات ، ملاك سنجش نبايد مقدار اختلاف مطلق باشد بلكه تغيير اختلاف در يك دوره زماني مشخص بايد ملاك عمل باشد.
لذا اپراتور اتاق فرمان همواره بايد مقادير دمايي را كه قرائت مي كند با اولين اندازه گيري مرجع مقايسه نمايد.
بديهي است كه اگر در شرايط بهره برداري (بارگيري) مشابه، انحراف زيادي در مقادير اختلاف دما مشاهده گردد، دليل بر وجود اشكالاتي بوده كه بايستي اقدام لازم جهت تصحيح و رفع آنها صورت پذيرد.
مشاهده و بررسي شعله ها:
شعله هاي اصلي و همچنين آجرهاي رديف بالاتر را ميتوان از طريق چشمي‌هاي نصب شده روي دريچهً (MANHOLE) اتاق احتراق مشاهده نمود. اپراتور توربين گاز بايد با شكل، طول و ظاهر شعله ها مطابق آنچه در راه اندازي اوليه توربين و در شرايط بارهاي مختلف وجود داشته آشنائي پيدا نموده و همواره در فواصل معين زماني مشخصات شعله هاي اتاق احتراق را (دربارهاي مشابه) با مشخصات اصلي شعله در دوره راه اندازي اوليهً واحد مقايسه نمايد
براي راحتي كار، اپراتور ميتواند تكه‌اي كاغذ سفيد يا مقوا را در مركز نور منتشره از شعله هاي اصلي و در فاصله ثابتي از چشمي قرار دهد. تصوير حاصله روي كاغذ يا مقوا ميتواند مورد بررسي و مطالعه قرار گيرد. اين روش بويژه براي مشاهده و رسم نماي ظاهري شعله در سوخت گازوئيل مفيد واقع ميشود. تغييرات حاصله در شكل شعله در مقايسه با شعله هاي مرجع قابل تشخيص ميباشد. با مقايسه شكل شعله ها در شرايط بارهاي مشابه ميتوان به سرعت و با دقت، تغييرات بوجود آمده در شعله ها را شناسائي نمود. بايد به خاطر داشت كه تصوير شعله منعكس شده روي كاغذ يا مقوا وارونه ميباشد.
علاوه بر اين روش، مشاهده مستقيم شعله از طريق چشمي در فواصل زماني معين توصيه ميشود اين روش نه فقط براي شناسائي تغييرات طولي شعله ضروري است بلكه ميتوان از اين طريق به خرابي (ياشكستگي ) آجرهاي رديف بالاي اتاق احتراق نيز پي برد. زمانيكه اپراتور توربين گاز مواجه با تغييراتي در وضعيت ظاهري شعله ها ميگردد بازديد از مشعلهاي اتاق احتراق در اولين فرصت ممكنه ضرورت مي يابد. چنانچه اينگونه تغييرات همراه با افزايش مشخص در (اختلافات) دماي خروجي اگزوز باشد، علت آن را ميتوان درخرابي مشعلها جستجو نمود. بدين لحاظ توقف اضطراري واحد و رفع تواقص آن بايد در اولويت كار بهره برداري قرار گيرد.
قطع برق واحد
در صورتي كه اين حادثه در هنگام بهره برداري از توربين رخ دهد، واحد از شبكه جدا شده و روغن كاري واحد به عهده پمپ روغن اضطراري (پمپ d.c) قرار مي گيرد و با اجرا شدن برنامه توقف، دور واحد كاهش يافته تا به دور صفر برسد .
در برخي شرايط بنابر ضرورت و نياز واحد، اپراتور اتاق فرمان امكان خاموش كردن پمپ روغن اضطراري را پيدا نمي كند بطور مثال در شرايطي كه لازم است ياتاقان ها حتي الامكان با استفاده از روغن روان كاري خنك شوند. چنانچه در حين كاهش دور توربين، پمپ روغن اضطراري پس از مدت كوتاهي از كار بيفتد، ياتاقان هاي توربين به دليل انتقال حرارت از بدنه اگزوز بيش از حد گرم شده و به عبارتي Over Heat مي شوند. بدين لحاظ جهت جلوگيري از وارد آمدن خسارت هاي زياد به واحد بايد حداكثر تلاش صورت گيرد تا برق سه فاز واحد به سرعت وصل شده و پمپ هاي اصلي روغن كاري مجدداً وارد مدار گردند تا:
• قبل از توقف وتور، ترنينگ گير وارد عمل شود. چنانچه پمپ اضطراري همچنان در مدار است و چرخش روتور به منظور خنك كاري ضروري است و امكان قطع ترنينگ گير وجود ندارد.
بايد دقت كافي به عمل آيد تا باتري ها (منبع تغذيه DC) كاملاً دشارژ نشوند.
• برقراري برق AC، بايد وضعيت عملكرد پمپ هاي روغن روان كاري و بالا برنده شفت
(Lifting Oil Pump & Lubriceting Oil Pump) و نيز ترنيتگ گير مورد چك و بررسي قرار گيرد.
عمل نكردن به موقع ترنينگ گير:
اين مبحث به موردي اشاره مي كند كه ترنينگ گير پس از توقف واحد در زمان لازم و طبق برنامه (<120 rpm, توربين ) وارد عمل نشود ولي به خاطر نقصي كه دارد به هر حال قبل از توقف روتور عمل مي كند.
اگر خرابي، قبل از توقف روتور توربين برطرف گردد، ترنينگ گير بايد بلافاصله وارد عمل شود. در اين حال بايد ملزومات عملكرد ترنينگ گير در نظر گرفته شده و اشكالات موجود رفع شود و پس از آن به دور روتور مطابق با دور عملكرد عادي ترنينگ گير رسانيده شود. اگر به هر دليل علتي نقص موجود، در خود ترنيتگ گير باشد روتور را بايد با استفاده از SFC به سرعت شستشوي كمپرسور (Wahing Speed) رسانيد.
قبل از اقدام به اين كار بهره بردار بايد، از وجود شرايط زير اطمينان حاصل نمايد.
• روتور هنوز در حال حركت باشد.
• بررسي شود كه هيچ نوع خرابي (مكانيكي) موجود نباشد ، در غير اين صورت گردش روتور با سرعت Washing ، مي تواند باغث وخيم تر شدن خرابي و بروز خسارت هاي بيشتر گردد.
• سيستم روغن بالا برنده شفت وروغن روان كاري درحال كار باشند.
علاوه بر اين، عمليات زير بايد انجام گيرد.
• روشن كردن سيستم خنك كن ژنراتور
• باز كردن دمپر ورودي كمپرسور
• خارج كردن ترنينگ گير
توربين مي تواند بعد از حداقل يك ساعت عملكرد عادي ترنينگ گير يا چرخيدن با سرعت شستشو راه اندازي شود.
توجه : در صورت بروز اشكالات مهمي همچون
تماس روتور با استاتور
(بالا رفتن ارتعاشات، صداهاي غير عادي درهنگام چرخش توربين، كم شدن زمان كاهش دور روتور) يا
صدمه خوردن ياتاقان
(افزايش دماي ياتاقان، ارتعاشات بالا)
در اين شرايط نبايد هيچ اقدامي صورت گيرد و بايد اجازه داد تا دور محور به صفر برسد و سپس بررسي هاي لازم جهت تشخيص عيب و رفع نقص صورت پذيرد.
خرابي در ترنينگ گير
اگر ترنينگ گير در هنگام چرخش جهت خنك كردن توربين دچار اشكال شد (به دنبال shut down توربين) اندازه گيري زمان كاهش دور توربين (تا رسيدن به دور صفر) و نيز زمان وقفه ترنينگ گير حائز اهميت بوده و پيرو آن بايد تمهيدات لازم در اين خصوص لحاظ گردد.
بايد توجه نمود كه كم شدن زمان كاهش دور توربين به معني كافي نبودن زمان خنك كاري توربين و روتور آن مي باشد. لذا خنك شدن ناكافي بدنه توربين و روتور مي تواند عامل افزايش كج شدگي شفت و اعوجاج آن گردد.
توجه :
در اين شرايط تحت هيچ شرايطي، استارت مجدد واحد با SFC مجاز نمي باشد.
در نظر نگرفتن اين مسئله مي تواند باعث وارد آمدن خسارت هاي جدي به گلندهاي محور و پره ها گردد.
اپراتور اتاق فرمان بايد اقدامات زير را انجام دهد:
• اقدامات ذكر شده در مباحث ً قطع برق واحد ً و ً عمل نكردن به موقع ترنينگ گير ً.
• به محض برقراري برق واحد،SGC مربوطه پمپ هاي روغن روان كاري و روغن بالا برنده شفت بايد راه اندازي گردد.
• سعي شود روتور توسط بارينگ گير دستي چرخانيده شود. در صورتي كه اين كار امكان پذير نباشد بايد اجازه داد تا روتور براي 24 ساعت سرد شود (طبق قاعده، چرخانيدن محور پس از اين مدت امكان پذير خواهد بود)
• اگر امكان چرخاندن دستي شفت توسط بارينگ گير وجود داشته باشد، فوراً بايد ترنينگ گير اتوماتيك روشن شود.
• در اين شرايط ترنيگ گير بايد حداقل به مدت يك ساعت بدون وقفه در حال كار باشد تا اعوحاج (يا خميدگي هاي احتمالي كه قبلاً ايجاد شده) برطرف گرديده و از افزايش ارتعاشات در زمان راه اندازي توربين جلوگيري شود.
• بعد از اين روند، توربين گاز مي تواند مطابق معمول راه اندازي شود.
اختلاف در TET اندازه گيري شده
مقادير اندازه گيري شده TET كه در هنگام كار واحد نمايش مي يابد، اختلاف مشخصي را كه ناشي از جريان هواي خنك كن در توربين يا انحراف در محدوده هاي مجاز است نشان مي دهد. در بررسي اختلافات ، ملاك سنجش نبايد مقدار اختلاف مطلق باشد بلكه تغيير اختلاف در يك دوره زماني مشخص بايد ملاك عمل باشد.
لذا اپراتور اتاق فرمان همواره بايد مقادير دمايي را كه قرائت مي كند با اولين اندازه گيري مرجع مقايسه نمايد.
بديهي است كه اگر در شرايط بهره برداري (بارگيري) مشابه، انحراف زيادي در مقادير اختلاف دما مشاهده گردد، دليل بر وجود اشكالاتي بوده كه بايستي اقدام لازم جهت تصحيح و رفع آنها صورت پذيرد.
مشاهده و بررسي شعله ها:
شعله هاي اصلي و همچنين آجرهاي رديف بالاتر را ميتوان از طريق چشمي‌هاي نصب شده روي دريچهً (MANHOLE) اتاق احتراق مشاهده نمود. اپراتور توربين گاز بايد با شكل، طول و ظاهر شعله ها مطابق آنچه در راه اندازي اوليه توربين و در شرايط بارهاي مختلف وجود داشته آشنائي پيدا نموده و همواره در فواصل معين زماني مشخصات شعله هاي اتاق احتراق را (دربارهاي مشابه) با مشخصات اصلي شعله در دوره راه اندازي اوليهً واحد مقايسه نمايد
براي راحتي كار، اپراتور ميتواند تكه‌اي كاغذ سفيد يا مقوا را در مركز نور منتشره از شعله هاي اصلي و در فاصله ثابتي از چشمي قرار دهد. تصوير حاصله روي كاغذ يا مقوا ميتواند مورد بررسي و مطالعه قرار گيرد. اين روش بويژه براي مشاهده و رسم نماي ظاهري شعله در سوخت گازوئيل مفيد واقع ميشود. تغييرات حاصله در شكل شعله در مقايسه با شعله هاي مرجع قابل تشخيص ميباشد. با مقايسه شكل شعله ها در شرايط بارهاي مشابه ميتوان به سرعت و با دقت، تغييرات بوجود آمده در شعله ها را شناسائي نمود. بايد به خاطر داشت كه تصوير شعله منعكس شده روي كاغذ يا مقوا وارونه ميباشد.
علاوه بر اين روش، مشاهده مستقيم شعله از طريق چشمي در فواصل زماني معين توصيه ميشود اين روش نه فقط براي شناسائي تغييرات طولي شعله ضروري است بلكه ميتوان از اين طريق به خرابي (ياشكستگي ) آجرهاي رديف بالاي اتاق احتراق نيز پي برد. زمانيكه اپراتور توربين گاز مواجه با تغييراتي در وضعيت ظاهري شعله ها ميگردد بازديد از مشعلهاي اتاق احتراق در اولين فرصت ممكنه ضرورت مي يابد. چنانچه اينگونه تغييرات همراه با افزايش مشخص در (اختلافات) دماي خروجي اگزوز باشد، علت آن را ميتوان درخرابي مشعلها جستجو نمود. بدين لحاظ توقف اضطراري واحد و رفع تواقص آن بايد در اولويت كار بهره برداري قرار گيرد.
+ نوشته شده در سه شنبه چهاردهم دی ۱۳۸۹ ساعت 18:27 توسط spow
|
وبلاگ همه چیز درباره نیروگاه وبلاگی تخصصی درباره نیروگاه است که به صورت تخصصی به مطالب مرتبط با نیروگاه اعم از مکانیک, ابزاردقیق والکتریک میپردازد